|
|
تبلیغات
<-Text2->
قال تعالی: " ألا ان اولیاء الله لا خوف علیهم و لا یحزنون"
أنعَم بقوم قد ثووا داراً یقال لها هُلُر و قری الجزیره جُلّها عندی عبیدٌ و هو حُر دار الدیانة والصیا نةِ والوقار و ما یسُر قد حکّموها بالتقی نحوالسفینة بالدُسُر مما بدت مِن عِفّة بجیوبهم کنضیدِ دُر ما عاشروا العَشّارَ بل صاروا لدیه کما النّمر فلذا تری صینت محا رمهم من اصحاب السعر
هلر قریه من قری جزیره جسم اشتهر اهلها بکثرة الورع والعبادة المتواصلة لیلاً و نهاراً ... و قد زارهم الشاعر مع جماعة من اصحابه فاعجبهم کرم الضیافة کما اعجبهم ما اعتاد علیه اهل القریة من رجال و نساء و اطفال علی قیامهم اللیل جماعة فی المسجد کل لیلة.
برگرفته از دیوان بن غریب سروده شیخ حبیب بن احمد بن محمد آل غریب
اما گذشته ها گذشته. باید کاری کرد از هلر حال حاضر هم به نیکی نام برده شود. آیا به هلر کنونی هم می توان افتخار کرد؟ مطالب مرتبط با این پست
|
|